n. [akin to Ulf. skohsl = δαιμόνιον; Germ. scheusal]:—a portent, phantasm, as also mischance arising from witchery; þeir þóttusk náliga brenna ok óttuðusk þann atburð sem skussi (= skyrsi), as a bad omen, Fms. x. 416; ho, ho, skyssi mikit, segir hann, thou monster! Al. 42; margir eru dauðir þeir er til hafa komit at brjóta, eðr ella hafa þeim orðit önnur skyrsi (mischances), Gullþ. 6; brott rekr hann frá manni skyssi ok hégómlega drauma, phantasms and dreams, MS. 544. 39. skyrsi-ligr, adj. monstrous, abnormal; skyssiligar ásjónur, … skyrsiligar ok hræðiligar, Stj. 75, 79; skyrsilig skurðgoða-blót, 26; sá hinn skyrsiligi ok hræðiligi hlátr, 101; af skyssiligri mynd, 96.