Smjúga

Fornnordisk Ordbok - smjúga

Betydelsen av det fornnordiska ordet "smjúga"

Enligt Cleasby & Vigfussons fornnordisk-engelska ordbok:

Fornnordiskt ord smjúga kan betyda:smjúga

smjúga
pres. smýg; the ancients prefer the pret. smó (smótt, smó); the mod. is smaug, which occurs in Km. 7; pl. smugu: subj. smygi; part. smoginn: [A. S. smugan; Dan. smyge; Ivar Aasen smjuga]:—to creep through a hole, opening, or narrow space; at S. út um glygginn, FmS. xi. 277; þá smugu þeir milli spalanna, Edda 30; hann hefir smogið inn, garðr með hjarra-grind fyrir ok rimar í, svá at fénaðr megi eigi smjúga, Jb. 262; smýgr hann þá niðr undir hjá henni, creeps under the blankets,v. 54; ræð ek, at þú smjúgir undir þar hjá stokkinum í nótt, Gísl. 100: to put a garment on which has only a round hole to put the head through (cp. A. S. smygel), smugu í guðvefi, Hðm. 17; gullbrynju smó, Skv. 3. 45; cp. smokkr and smátt.
smjúga
II. to pierce; kom lásör í brúnina ok smó þegar í gögnum, Sturl. i. 180 C; örin kom aptan í bak dýrinu ok smó fram í hjartað, FaS. ii. 246; rækyndill smaug rauðar rítr, Km.; oddr smó brynjur, FmS. vi. (in a verse).
smjúga
III. part. smoginn; gren-smoginn, of a fox; maðk-smoginn, worm-eaten.

Möjlig runinskrift i yngre futhark:ᛋᛘᛁᚢᚴᛅ
Yngre futhark-runor användes från 800- till 1200-talet i Skandinavien och deras utländska bosättningar

Förkortningar som används:

A. S.
Anglo-Saxon.
cp.
compare.
Dan.
Danish.
l.
line.
m.
masculine.
mod.
modern.
n.
neuter.
part.
participle.
pl.
plural.
pres.
present.
pret.
preterite.
S.
Saga.
subj.
subjunctive.
v.
vide.

Verk & författare citerade:

Edda
Edda. (C. I.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Gísl.
Gísla Saga. (D. II.)
Háv.
Hávarðar Saga. (D. II.)
Hðm.
Hamðis-mál. (A. II.)
Ivar Aasen
Ivar Aasen’s Dictionary, 1850.
Jb.
Jóns-bók. (B. III.)
Km.
Kráku-mál. (A. III.)
Skv.
Sigurðar-kviða. (A. II.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
➞ Se alla verk som citeras i ordboken

Back