Vátta
Fornnordisk Ordbok - vátta
Betydelsen av det fornnordiska ordet "vátta"
Enligt Cleasby & Vigfussons fornnordisk-engelska ordbok:
- vátta
- að, mod. votta, to witness, affirm; with dat., hón váttaði því, at hón ætlaði honum alla sína eigu, Fms. i. 248; hann váttaði því, at hann væri framarr at sér enn aðrir menn, Mar.; Haraldr lét fram vitni þau er hann váttaði fyrir, at Játvarðr konungr gaf honum konungdóm ok ríki sitt, Fms. vi. 396; sem enn váttar í dag, Gþl. 46; svá sem váttar víða í sögum, Hkr. iii. 99; svá miklar tuptir sem nú vátta próvendu-hús hans, D. N. iii. 90.
Möjlig runinskrift i yngre futhark:ᚢᛅᛏᛏᛅ
Yngre futhark-runor användes från 800- till 1200-talet i Skandinavien och deras utländska bosättningar
Förkortningar som används:
- dat.
- dative.
- l.
- line.
- mod.
- modern.
Verk & författare citerade:
- D. N.
- Diplomatarium Norvagicum. (J. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Gþl.
- Gulaþings-lög. (B. II.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- Mar.
- Maríu Saga. (F. III.)