Fylgja

Old Norse Dictionary - fylgja

Meaning of Old Norse word "fylgja"

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

Old Norse word fylgja can mean:fylgja

fylgja
n, f. = fylgð, Grág. i. 343; bjóða e-m fylgju sína, ii. 56, v. l., Ísl. ii. 340; í förum ok fylgju með e-m, Stj. 135, 222; koma í fylgju með e-m, Rb. 356.
fylgja
II. metaph. a fetch, a female guardian spirit of the heathen age, whose appearance foreboded one’s death, cp. Hkv. Hjörv. (the prose); þú munt vera feigr maðr ok muntú séð hafa fylgju þína, Nj. 62, Hallfr. S. ch. 11: also whole families had a fylgja (kyn-f., ættar-f.), get ek at þetta hafi engar konur verit aðrar en fylgjur yðrar frænda, FmS. ii. 195; eigi fara litlar fylgjur fyrir þér, x. 262, Vd. ch. 36; nú sækja at fylgjur Úsvífs, Nj. 20; manna-fylgjur, Bjarn. 48, Lv. 69; fuglar þeir munu vera manna-fylgjur, Ísl. ii. 196; marr (a horse) er manns fylgja, FS. 68; liggja fylgjur þínar til Íslands, thy guardian angels, good angels, point to Iceland, i. e. thou wilt go thither, Orkn. 14; þínar fylgjur mega eigi standask hans fylgjur, Gullþ. 11, Lv. 104; hafa þeir bræðr rammar fylgjur, FS. 50:—in mod. lore (as also sometimes in the Sagas, e. g. Nj. l. c.) fylgja means a ‘fetch,’ an appearance in the shape of an animal, a crescent, or the like going before a person, only a ‘fey’ man’s fylgja follows after him.
fylgja
2. = Lat. secundinae, a baby’s caul, cp. Germ. glückshaube; barns-f., BS. ii. 168, freq. in mod. usage, cp. Ísl. ÞjóðS. i. 354.
fylgja
III. in pl. a law phrase, kvenna-fylgjur, abduction or elopement, Grág. i. 342 (cp. fylgja l. 4. below).
fylgja
COMPDS: fylgjuengill, fylgjukona.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚠᚢᛚᚴᛁᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Similar entries:

Abbreviations used:

f.
feminine.
l.
line.
v.
vide.
v. l.
varia lectio.
ch.
chapter.
cp.
compare.
e. g.
exempli gratia.
i. e.
id est.
l. c.
loco citato.
m.
masculine.
metaph.
metaphorical, metaphorically.
mod.
modern.
n.
neuter.
S.
Saga.
þ.
þáttr.
freq.
frequent, frequently.
Germ.
German.
Lat.
Latin.
pl.
plural.

Works & Authors cited:

Grág.
Grágás. (B. I.)
Rb.
Rímbegla. (H. III.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Bjarn.
Bjarnar Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Fs.
Forn-sögur. (D. II.)
Gullþ.
Gull-Þóris Saga. (D. II.)
Hallfr. S.
Hallfreðar Saga. (D. II.)
Hkv.
Helga-kviða Hundingsbana. (A. II.)
Hkv. Hjörv.
Helga-kviða Hjörvarðssonar. (A. II.)
Lv.
Ljósvetninga Saga. (D. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Orkn.
Orkneyinga Saga. (E. II.)
Vd.
Vatnsdæla Saga. (D. II.)
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Ísl. Þjóðs.
Íslenzkar Þjóðsögur.
➞ See all works cited in the dictionary

Back