Kefja
Old Norse Dictionary - kefja
Meaning of Old Norse word "kefja"
As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:
Old Norse word kefja can mean:kefja
- kefja
- older form kvefja, SkS. l. c.; pres. kefr, pret. kafði, part. kafinn, [kaf; mid. H. G. quebe]:—causal, to dip, put under water; mantú hversu fór um sundit með okkr, ek mátta kefja þik ef ek vilda, FmS. vii. 119; sem þat kvefi (kvæfi, new Ed.) reykr eða mjörkvi, SkS. 211; þá kafði hón höfuðit svá at þar dó hann, Hkr. Yngl. S.; er ríki þitt klandar ok sjálfan þik vill kefja, MS. 4. 26: the saying, þann má eigi kefja er Guð vill hefja, Fb. iii. 408.
- kefja
- II. imperS. to be swamped, founder, sink, of a ship; skipit kafði undir þeim, Eg. 600; þá kafði skipit undir þeim ok létusk þar allir, Hkr. i. 115, Mar.; svá er veðr þetta mikit at við því þótti búit, at kefja mundi skipin undir þeim, FaS. ii. 180.
- kefja
- III. reflex. to dip oneself, duck, dive; þat er athæfi þessa skrimsl, at þat hefir opt kafsk, SkS. 170:—to be quenched, ok er þá því líkast at ljósit kvefisk þá í þeim reyk, 47 new Ed.; at ljós vili kefjast (old Ed.)
- kefja
- 2. part. kafðr, drowned; sumir vóru í vatni kafðir, Hom. 147: metaph. overwhelmed, kafðr í áhyggjum, Mar.; önnum kafinn, overwhelmed with business.
Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚴᛁᚠᛁᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements
Abbreviations used:
- gl.
- glossary.
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- l.
- line.
- l. c.
- loco citato.
- mid. H. G.
- middle High German.
- part.
- participle.
- pres.
- present.
- pret.
- preterite.
- S.
- Saga.
- impers.
- impersonal.
- pers.
- person.
- reflex.
- retlexive.
- m.
- masculine.
- metaph.
- metaphorical, metaphorically.
Works & Authors cited:
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Yngl. S.
- Ynglinga Saga. (C. II.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Mar.
- Maríu Saga. (F. III.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)