Mækir

Old Norse Dictionary - mækir

Meaning of Old Norse word "mækir"

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

mækir
m. [Ulf. meki = μάχαιρα; A. S. mece; Hel. maki]:—a kind of sword; mækis eggjar, Hðm. 16; hvassan mæki, of the sword Tyrfing, FaS. i. 521 (in a verse); mæki mjófan málfán, Skm. 25; mæki til höggs, Hm. 81, Gm. 52, LS. 12; hann hefir mæki stóran í hendi, en Þorsteinn sverð sitt, FaS. ii. 426; með tvíeggjuðum mæki, Ísl. ii. 54; saxinu eða mækinum, Stj. 383; hafði Yngvi um kné sér mæki … hann brá mækinum ok hjó …, Hkr. i. 29; saxit Tuma-naut … hér máttú sjá mækinn Tuma bróður þíns, Br. i. 527.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛘᛅᚴᛁᚱ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

A. S.
Anglo-Saxon.
f.
feminine.
Hel.
Heliand.
l.
line.
m.
masculine.
S.
Saga.
Ulf.
Ulfilas.

Works & Authors cited:

Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Gm.
Grímnis-mál. (A. I.)
Hðm.
Hamðis-mál. (A. II.)
Hkr.
Heimskringla. (E. I.)
Hm.
Hává-mál. (A. I.)
Ls.
Loka-senna. (A. I.)
Skm.
Skírnis-mál. (A. I.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
➞ See all works cited in the dictionary

Back