Mækir
Słownik staronordyjski - mækir
Znaczenie staronordyjskiego słowa "mækir"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- mækir
- m. [Ulf. meki = μάχαιρα; A. S. mece; Hel. maki]:—a kind of sword; mækis eggjar, Hðm. 16; hvassan mæki, of the sword Tyrfing, FaS. i. 521 (in a verse); mæki mjófan málfán, Skm. 25; mæki til höggs, Hm. 81, Gm. 52, LS. 12; hann hefir mæki stóran í hendi, en Þorsteinn sverð sitt, FaS. ii. 426; með tvíeggjuðum mæki, Ísl. ii. 54; saxinu eða mækinum, Stj. 383; hafði Yngvi um kné sér mæki … hann brá mækinum ok hjó …, Hkr. i. 29; saxit Tuma-naut … hér máttú sjá mækinn Tuma bróður þíns, Br. i. 527.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᛅᚴᛁᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- f.
- feminine.
- Hel.
- Heliand.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- S.
- Saga.
- Ulf.
- Ulfilas.
Prac i autorów cytowanych:
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Gm.
- Grímnis-mál. (A. I.)
- Hðm.
- Hamðis-mál. (A. II.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- Hm.
- Hává-mál. (A. I.)
- Ls.
- Loka-senna. (A. I.)
- Skm.
- Skírnis-mál. (A. I.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)