1 RAPTR
m. [Engl. rafter], a rafter, Eb. 224, Gullþ. 17; þeir víggyrðn kirkju-garðinn með röptum, Sturl. i. 185; krók-r., birki-r.
2 RAPTR
2. rafters, the roof, ceiling; hann stakk Gríðar-veli upp í raptana, Edda 61, Am. 62, Hom. 95; hann lá úti á herskipum, svá at hann kom eigi undir sótkan rapt, Orkn. 478, cp. Yngl. S. ch. 34; inn-raptar, q. v.:—a local name, Rapta-hlíð, Sturl.
3 RAPTR
COMPDS: raptabulungr, raptskógr, raptviðr.