Skorta

Old Norse Dictionary - skorta

Meaning of Old Norse word "skorta"

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

Old Norse word skorta can mean:skorta

skorta
t, [Engl. short; Dan. skorte], to be short of, lack; eigi mun þik karlmennska skorta, Fms. xi. 232: mostly impers., e-n skortir e-t (acc.), þar skorti eigi vápn (acc.), Eg. 236; at engan hlut skyrti, Fms. iv. 194, cp. Ó. H. 83; svá at þá skyrti eigi svá lengi sem þeir vildu drekka, Eg. 557; menn skorti bæði hey ok mat, Nj. 73; mik skortir eigi hug, Eg. 719; s. fé, 76; eigi skortir mik afla, Fms. i. 75; skorti hann tvá vetr á sextigi, 219; eigi mundi þar s. lausafé, Eg. 236; ok skorti eigi hálft hundrat manna, Gísl. 27.
skorta
II. part. skort, used as an adverb; þeir vóru þar lítið skort viku, little short of a week, Sturl. iii. 2150; lítið skort fjóra tigu manna, Ann. 1360; honum þótti sik skorta við oss, to fall short of, Nj. 90; ok hafi (hann) þó allar íþróttir skort, Fær. 152; var auðsætt at hann mundi skorta við þenna mann, Ó. T. 33; þat skortir (skortar Ed.) yðr herra, Fas. i. 76; skorta á (í); þat er á skorti, what is lacking? Hkr. iii. 98; ef áðr hefir nökkut á skort, Fms. vii. 19; allt þat er honum (sic) skortir í, Grág. i. 214.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛋᚴᚢᚱᛏᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

acc.
accusative.
cp.
compare.
Dan.
Danish.
Engl.
English.
gl.
glossary.
impers.
impersonal.
l.
line.
n.
neuter.
pers.
person.
v.
vide.
part.
participle.

Works & Authors cited:

Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Gísl.
Gísla Saga. (D. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
Ann.
Íslenzkir Annálar. (D. IV.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Fær.
Færeyinga Saga. (E. II.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Hkr.
Heimskringla. (E. I.)
Ó. T.
Ólafs Saga Tryggvasonar. (E. I.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
➞ See all works cited in the dictionary

Back