Skorta

Old Norse Dictionary - skorta

Betydningen af oldnorske ordet "skorta"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

Oldnorske ordet skorta kan betyde:skorta

skorta
t, [Engl. short; Dan. skorte], to be short of, lack; eigi mun þik karlmennska skorta, Fms. xi. 232: mostly impers., e-n skortir e-t (acc.), þar skorti eigi vápn (acc.), Eg. 236; at engan hlut skyrti, Fms. iv. 194, cp. Ó. H. 83; svá at þá skyrti eigi svá lengi sem þeir vildu drekka, Eg. 557; menn skorti bæði hey ok mat, Nj. 73; mik skortir eigi hug, Eg. 719; s. fé, 76; eigi skortir mik afla, Fms. i. 75; skorti hann tvá vetr á sextigi, 219; eigi mundi þar s. lausafé, Eg. 236; ok skorti eigi hálft hundrat manna, Gísl. 27.
skorta
II. part. skort, used as an adverb; þeir vóru þar lítið skort viku, little short of a week, Sturl. iii. 2150; lítið skort fjóra tigu manna, Ann. 1360; honum þótti sik skorta við oss, to fall short of, Nj. 90; ok hafi (hann) þó allar íþróttir skort, Fær. 152; var auðsætt at hann mundi skorta við þenna mann, Ó. T. 33; þat skortir (skortar Ed.) yðr herra, Fas. i. 76; skorta á (í); þat er á skorti, what is lacking? Hkr. iii. 98; ef áðr hefir nökkut á skort, Fms. vii. 19; allt þat er honum (sic) skortir í, Grág. i. 214.

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᛋᚴᚢᚱᛏᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser

Forkortelser brugt:

acc.
accusative.
cp.
compare.
Dan.
Danish.
Engl.
English.
gl.
glossary.
impers.
impersonal.
l.
line.
n.
neuter.
pers.
person.
v.
vide.
part.
participle.

Værker & Forfattere citeret:

Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Gísl.
Gísla Saga. (D. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
Ann.
Íslenzkir Annálar. (D. IV.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Fær.
Færeyinga Saga. (E. II.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Hkr.
Heimskringla. (E. I.)
Ó. T.
Ólafs Saga Tryggvasonar. (E. I.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
➞ Se alle citerede værker i ordbogen

Back