1 SNEIS
f. [A. S. snâs = a spit; Ivar Aasen sneis = a twig], a skewer, by which a long sausage is skewered into a coil; Hann spurði hvar Ögmundr sneis væri?—Answer, þat er likara at þú hittir oddinn á hjalta-sneisinni (the hilt-spit, i. e. the sword’s blade) áðr sjá. dagr líðr af, Bs. i. 568; dó Bersi þar, ok fann svá sneis, er hann leitaði um daginn, 569 (a pun, for the man Ogmund was surnamed sneis); ek þóttumk hafa mörbjúga-hlut í hendi, ok var af sneisar-haldit, a sausage from which the ‘spit-hold’ had been torn off, Sturl. ii. 132; fá mér annat vápn sterkara, ok skal mér ekki sneis þessi, this switch! Sd. 118 (but in the interpolated mod. part.)
2 SNEIS
II. in Dan. snees, [A. S. snâs], means twenty, prob. from the use of tallies to score by.