Töng
Old Norse Dictionary - töng
Meaning of Old Norse word "töng" (or tǫng)
As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:
- töng (tǫng)
- f., gen. tangar, pl. tangir and tengr: the gen. tangu, Þd., refers to a form tanga, u, f., dat. töngu, Sturl. i. 121 (vellum), but else töng; [A. S. tanga; Engl. tongs; Germ. zange; Dan. tang; cp. tangi]:—a smith’s tongs; tangir ok tól, Vsp.; dregit á með rauðum steini hamarr ok töng, fyrir því at smiðr var faðir hans, Þiðr. 98; hamar, töng ok steðja, Edda 9; tók Geirröðr með töng járnsíu glóandi, 61; skerðu til járnsins svá at vel megi ná með tönginni, … síðan tók Þormóðr töngina ok kipði braut örinni, Ó. H. 223; drógu tveir karlar beinit með töngu, Sturl. i. 121 (töng, BS. i. 425, l. c.); eigi þykkjumk ek slíkar tengr séð hafa, such tiny tongs, i. e. limbs so poorly knit, Grett. 119; kalla má höndina long axla, Edda; tangar-armr, the tongs-fork, Þiðr. 96; spenni-t., klýpi-t., ‘clip-tongs,’ pincers: in n. G. l. i. 349 for ‘töng’ eða reipi, read ‘taug’ eða reipi. tangar-hald, n. a tongs-hold.
Orthography: The Cleasby & Vigfusson book used letter ö to represent the original Old Norse vowel ǫ. Therefore, töng may be more accurately written as tǫng.
Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛏᚢᚾᚴ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements
Abbreviations used:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- cp.
- compare.
- Dan.
- Danish.
- dat.
- dative.
- Engl.
- English.
- f.
- feminine.
- gen.
- genitive.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- i. e.
- id est.
- l.
- line.
- L.
- Linnæus.
- l. c.
- loco citato.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
- S.
- Saga.
Works & Authors cited:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Grett.
- Grettis Saga. (D. II.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)
- Vsp.
- Völuspá. (A. I.)
- Þd.
- Þórs-drápa. (A. I.)
- Þiðr.
- Þiðreks Saga. (G. I.)