að, [for. word, which therefore does not observe the contraction into á, which is the rule with genuine words; it appears esp. in eccl. writers and annalists at the end of the 13th and 14th centuries, Arna b. S., K. Á., Stj., the Norse Gþl., etc.: cp. A. S. eahtan; Hel. ahton, censere, considerare; Germ. achten; mid. Lat. actare, determinare et actare, Du Cange in a letter of the year 1284.]

I. to number, tax, value, take a census; akta fólkið, Stj. 2 Sam. xxiv. 10; fóru þeir víða um land ok öktuðu vísaeyri konungs, taxed, Bs. i. 707; nú byggir maðr dýrra en vandi hefir á verit, akti (tax) því fremr dýrra ok fremr til leiðangrs ok landvarnar, he shall be taxed in due proportion, Gþl. 337.

2. to examine, enquire; aktið inniliga öll þau leyni sem hánn má í felast, to take diligent heed of all the lurking-places, Stj. 479. 1 Sam. xxiii. 23; aktið þó áðr, and look, that, id. 2 Kings x. 23; hann aktaði eptir (looked after) urn eignir staðarins, Bs. i. 778.

3. to devote attention to, study; hann aktaði mjök bókligar listir, Bs. i. 666, 680.

II. a law term, esp. in the Arna b. S., to debate, discuss in parliament; mú er þetta var aktað (debated) gengu menn til lögréttu, Bs. i. 719; var þá gengit til lögréttu, ok lesit bréf konungs ok drottningar ok aktað (stated) af leikmanna hendi hversu prestar höfðu af stöðum gengit, 735; lögbók öktuð á alþingi, the code of law debated at the althing, H. Ann. 419. 19. Now only used in the sense of to care for, feel respect for, but a rare and unclassical