n. household, in the phrase, fara búferli, or b. sínn, to move, change one’s household and home; Ólafr fór þangað b. sínu, Eg. 138, Fms. iii. 107: esp. live stock, Hallsteinn fór hit efra með búferli, Gullþ. 12; hafði hann með sér skulda-lið (people, family) ok b. (stock), Eb. 8: but sometimes the word is evidently used masc., an emigrant, mover of one’s household, cp. Róm-ferlar; en búferla (v. l. búferlar) eigu utan at fara þeir er ómögum sínum megu vörð um veita, Grág. ii. 409.