1 þeli
a, m. [akin to þel = nap], frozen ground; vetr svá góðr at engi kom þeli í jörð, Landn. (App.) 324; var þá allr þeli ór jörðu, ok svá blautlent at …, Fms. ix. 511; snælaust á jörðu, var svað a þelanum, viii. 393; en ef jörðin væri fyrir útan allan verma eðr yl, þá væri hón öll í einum þela, Sks. 210; þíða þela ór brjósti e-m, Hom. 107.
2 þeli
2. metaph. obstruction in the chest, catarrh; hafa þela fyrir brjóstinu.
3 þeli
COMPDS: þelahögg, þelalauss.