að, or better hugði, (as from hyggja, q. v.), to mind, Lat. excogitare, to make out, think out; ráðit er nú hugat, Fms. xi. 21; hugat hefi ek mér ráð, Gísl. 15; Fátt er of vandlega hugat, a saying.

2. huga e-m e-t, to keep in store for one; verk hefi ek hugat þér, Nj. 53, Róm. 211; hverjar föðurbætr hann hefir hugat Hákoni konungi, Fms. vii. 261.

3. with prepp.; e-m er umhugat um e-t, one is concerned about; mér mun mest um hugat, Ísl. ii. 150; allt skulda-lið hans þat er honum var mest um hugat, Al. 21; svá at eigi þurfi um at huga félát, Vápn. 30; huga at e-u (see athuga, athugi), to attend to, look after; þá var at hugat sárum Kormaks, Korm. 244, Fms. vi. 137; ef rétt er at hugt, if it is rightly considered, Al. 86; huga fyrir e-u, to provide for, Fms. vi. 127; í-huga, at-huga, to consider.