1 KLINGJA
d, [Germ. klingen; Dan. klinge; cp. Engl. clink]:—to ring, tinkle; hugsar at hér muni k. til upphafs, Fms. xi. 434; hlýtr að klingja dalanna dyngja dúkinn á, Snót 99; klingir mér fyrir eyrum ómr, Bjarni 136.
加载中...
古诺尔斯语词典条目