m. [A. S. and Old Engl. leap; still used in Lancashire for a weel or fishing-basket]:—a box or basket, in Icel. of lattice-work, to carry on the back, also called meiss, q. v.; lauprinn er hann bar sveininn, Fms. x. 217, Vápn. 16, Vm. 98; selja salt í laupum, N. G. L. ii. 254: in Norway esp. of a measure of butter, Gþl. 491, 493, 524 (smjör-laupr), D. N. passim; kol-laupr, q. v.; ef munda þik hafa upp fætt í ull-laupi mínum (my wool basket) ef ek vissa at þú mundir einatt lifa, Orkn. 28.

2. metaph. the timber frame or scaffold of a building; þá er þeir höfðu reistan laup kirkjunnar, Fms. ii. 234; á öðru árinu var lauprinn reistr, sem voru allir innstöplar ok syllurnar tvær, Safn i. 66.