Lén

古诺尔斯语单词“lén”的含义

根据Cleasby & Vigfusson古诺尔斯语到英语词典定义：

古诺尔斯语单词 lén 可以表示：lén

lén

n., mod. also léni, [Dan. len; Germ. lehen], a fief, fee; taka land í lén, Fms. i. 22, iv. 212; halda lönd ok lén af konungi, 232; hann hafði í lén hálfar Færeyjar af Haraldi Gráfeld, ii. 91; þat lén sem hann veitir mér, Gþl. 63 (in an oath of homage); Herra Knútr hafði þá hálft Rygja-fylki ok Sogn hálfan, ok þótti honum þat lén minna en hann vildi, Fms. ix. 428, x. 116; beiðask léns yfir fylki, Fagrsk. 7; þar sem lendr maðr hefir lén, n. G. l. ii. 407:—a royal grant or emolument, bæði um skyldir ok útgerðir ok mörg önnur lén, Fms. vi. 339; hann heitr yðr í mót miklu léni ok trausti, viii. 204; hann gaf honum mikit lén ok land í sínu ríki, O. H. l. 18; hann hafði veitt honum mikit lén, ok gefit honum dýrligar gjafir, 68; skyldu ok þeir sem lénin höfðu missa þeirra, ef þeir flytti eigi þessi bréf, Bs. i. 764:—royal revenue, þitt ríki liggr undir úfriði, ok tekr þú eigi af þvílíkt lén sem þú ættir at hafa, O. H. l. 30:—an office, umboðs-lén, D. n. v. 417; sá konungs umboðs-maðr sem þar hefir lén, n. G. l. ii. 280.

lén

II. metaph. the good things of this life; sumir hafa lítið lén eðr lof, Edda 11. léns-maðr, m. a ‘fief-holder,’ feoffee; in the Middle Ages the king’s governor was so called:—in Norway a kind of officer, bailiff, D. n., Fr. passim.

可能的年轻符文铭文：ᛚᛁᚾ
年轻符文从8世纪到12世纪在斯堪的纳维亚及其海外定居点使用