n. and líkneskja, u, f., see the references below; [prob. from lík, not from glíkr, for glíkneski never occurs]:—shape; sem Grikkir rita í öðru líkneski langan staf en í öðru skamman, the Greeks write in one form a long vowel and in another a short one, Skálda (Thorodd) 163; gjörum vér manninn eptir várri líking ok líkneskju, skapaði Guð manninn eptir sjálfs síns mynd ok líkneskju, … meðr heilagrar þrenningar líkneskju, Stj. 19, 20.

II. a graven image; á hváru-tveggja metinu var gört sem væri líkneskja manns, Fms. xi. 128 (Jómsv. 6. 27); fimm líkneski af gulli, Stj. 437; Pétrs líkneski, Vm. 19; Guðmundar líkneski, Pm. 64; lét hann göra eptir hánum eina líkneskju, Stj. 101; líkneskja várrar Frú, Mar.; þjóna dumbum líkneskjum dauðum ok daufum, Barl. 114; líkneski þat er Astarot heitir, Rb. 342; hann þóttisk standa fyrir líkneski því er Kristr var píndr, 370; þessu sama líkneski, Stj. 102: in the mod. phrase, vera eins og líkneskja í framan, to look as pale as a statue.

2. gramm. a metaphor; ok er þar svá skipt líkneskjum á enum sama hlut, Skálda 187.