1 pústr
m., the r is radical, [early Swed. puster], a box on the ear, a blow with the fist in the face, Fas. iii. 479, Gþl. 177, Karl. 65; konungr sló hana pústr. Fms. vi. 4; ætla ek at þar muni þá vera hrundningar eða pústrar, Eg. 765; svívirðr með pústrum, Mar.