1 rekendr
f. pl. [A. S. racenta; O. H. G. rachinza], a chain, Fms. vi. 168, vii. 184; rekendum bundinn, 623. 12, 655 xiii. B. 3; þá féllu rekendirnar (sic) af Petro, 656 C. 11; járn-r., Fms. vii. 183, xi. 322, Sks. 416; gull-r., El.; munnlaug skal dóttir hafa nema rekendr sé gör (sic) á meðal, N. G. L. i. 283, cp. 211.