n. [O. H. G. stouf; A. S. steâp; Engl. stub; Dan. stöb]:—a knobby lump; þá kom upp staup mikit sem manns-höfuð, … hvar er nú þat gull er þú leggr í mót þessum knapphöfða? of a ball-formed piece of gold, Fms. vi. 183; þeir drepa fótum sínum í hvert staup (obstacle) er fyrir verðr, Barl. 71; hatt-staup, the ‘hat-knoll,’ i. e. the head, Ad. 7; gull-staup, q. v.

2. [A. S. stoppa; Engl. stoup], a stoup, beaker, cup, prop. from the form, freq. in mod. usage; taka í staupinu, to take a stoup of brandy.