1 SVEI
interj. fye! svei, segir hón, aldri muntú vel reynask, Þórð. 74; with dat., svei þér, fye upon thee! Th. 21; svei mér syndugum! 20; svei verði þínum legg! Fms. vii. 122; svei verði mínum herra, ef …, Karl. 301; svei verði yðr svá rennandi! Fms. viii. 401; svei þér! is the cry of an Icel. shepherd to a dog if he worries a sheep or barks at a stranger; svei-svei-svei!