1 greiðr
adj. [cp. North. E. gradely], ready, free; vísa e-m á greiða götu, to lead one in the straight path, Fms. i. 304; lá honum þat greitt fyrir, it was ready at hand, Fær. 257; verða má, at leiðin verði eigi svá greið sem þeir ætla, that the passage will not be so free as they think, Sturl. i. 18: as adv., skip þat fór greitt, that ship speedeth well, Clem. 38; it greizta, 45; hit greiðasta, straight, with good speed, Fms. i, 292; hann er góðr ok greiðr (expedite) við alla sína nágranna, Band. 3; g. ok góðviljugr, D. N. i. 88; úgreiðr, unready, entangled.