Duga
Old Norse Dictionary - duga
Betydningen af oldnorske ordet "duga"
Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:
Oldnorske ordet duga kan betyde:duga
- duga
- pret. dugði; pres. dugi; sup. dugat; imperat. dugi þú, mod. dugðu; [A. S. dugan; Scot. and North. E. to dow; O. H. G. tûgan; Germ. taugen: Dan. due; Swed. duga; Engl. do, in phrases such as, that will do]:—to help, aid, with dat.; dugi þú mér Hvíta-Kristr, FS. 101; d. frændum sínum, Post. 658 C. 19; ok vill eigi d. henni, will not support her, Grág. i. 368; hann dugði heiðnum mönnum, 655 iii. 4: with the notion to do, suffice, þat er þér man d., which will do for thee, Nj. 13; hefir oss þó dugat þessi átrúnaðr, this faith has done well for us, FmS. i. 34; mun þat d. mínum hesti, it will do for my horse, Mag.: the proverb, fátt er svá illt at einu-gi dugi, cp. the Engl. ‘’tis an ill wind that blows nobody good,’ Al. 46, Hm. 134; mun þér eigi þat d. at sofa hér, it will not do (is not safe) for thee to sleep here, FmS. v. 307: adding prepp. við, at, til, to succour, lend help, en Gísli fór at d. þeim við, Gísl. 22; d. þeir nú at þeim mönnum er lífs var van, Finnb. 316, cp. at-dugnaðr; hón dugir eigi verr til enn einhverr karlmaðr, Fb. i. 533: impers., e-m dugir e-t, it does well, beseems, becomes; hón dugir mér illa (vel), Mar. (Fr.), Hkv. I. 45; þó myndi mér enn vel d. (it would do well for me), ef ek fengja at drekka, Ísl. ii. 369.
- duga
- β. absol. or even neut. to shew prowess, do one’s best; dugi þú enn, help! FmS. ii. 75; dugði hverr sem mátti, every one did his best, viii. 139; dugi nú hverr sem drengr er til; mundi þá eigi nauðsyn at d. sem drengilegast, ix. 509: denoting moral force, vel siðaðir menn ok jafnan vel dugat, honest men and who have ever done well, Eg. 96; d. í þurft e-s, Hom. 47.
- duga
- γ. to suffice, be strong enough; ef þitt æði dugir, if thy wit does suffice, Vþm. 20, 22; ef vitni d., if the witnesses do, i. e. fail not, n. G. l. i. 136; dugði veðr it bezta, the weather did well.
Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᛏᚢᚴᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser
Forkortelser brugt:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- cp.
- compare.
- Dan.
- Danish.
- dat.
- dative.
- Engl.
- English.
- Fr.
- French in etymologies.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- imperat.
- imperative.
- impers.
- impersonal.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- North. E.
- Northern English.
- O. H. G.
- Old High German.
- pers.
- person.
- pres.
- present.
- pret.
- preterite.
- S.
- Saga.
- Scot.
- Scottish.
- sup.
- supine.
- s. v.
- sub voce.
- Swed.
- Swedish.
- v.
- vide.
- absol.
- absolute, absolutely.
- neut.
- neuter.
- i. e.
- id est.
- L.
- Linnæus.
Værker & Forfattere citeret:
- Al.
- Alexanders Saga. (G. I.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Finnb.
- Finnboga Saga. (D. V.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fr.
- Fritzner’s Dictionary, 1867.
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Gísl.
- Gísla Saga. (D. II.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Hkv.
- Helga-kviða Hundingsbana. (A. II.)
- Hm.
- Hává-mál. (A. I.)
- Mag.
- Magus Saga. (G. II.)
- Mar.
- Maríu Saga. (F. III.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Post.
- Postula Sögur. (F. III.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Vþm.
- Vafþrúðnis-mál. (A. I.)