Gá
Old Norse Dictionary - gá
Betydningen af oldnorske ordet "gá"
Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:
Oldnorske ordet gá kan betyde:gá
- gá
- 1. ð, pres. gái, part. gáð; pret. subj. gæði, Am. 70: [cp. Lat. caveo]:—to heed, mark, with infin. or gen., Landn. 30, Fb. i. 210; jarl gáði varla at lúka málum sínum fyrir tali þeirra, Orkn. 300: with gen., er miklu meiri hans ofsi, en hann muni nú þess gá eðr geyma, Ísl. ii. 239, Sks. 446, Hm. 115; Guðs hann gáði, he gave heed to God, Sl. 4; gá sín, to take heed to oneself:—gá til e-s, to mark, Fb. ii. 193:—in mod. usage, gá að e-u, to heed, observe; gef mér Jesu að gá að því, Pass. 1. 27; freq. in phrases such as, gáðu að þér, take heed! beware! gáðu að Guði, take heed to God! take care what thou art doing! with infin., eigi mun gáð hafa verit at setja fyrir lokurnar, they have not taken care to lock the door, Lv. 60, Fms. vi. 368: without the mark of infin., glýja þú né gáðir, thou didst not care to be gleeful, thou wast sorrowful, Hðm. 7.
- gá
- 2. f. barking; hund-gá, Lv. 60; goð-gá (q. v.), blasphemy.
Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᚴᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser
Forkortelser brugt:
- cp.
- compare.
- freq.
- frequent, frequently.
- gen.
- genitive.
- infin.
- infinitive.
- l.
- line.
- Lat.
- Latin.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- part.
- participle.
- pres.
- present.
- pret.
- preterite.
- subj.
- subjunctive.
- v.
- vide.
- f.
- feminine.
- q. v.
- quod vide.
Værker & Forfattere citeret:
- Am.
- Atla-mál. (A. II.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Hðm.
- Hamðis-mál. (A. II.)
- Hm.
- Hává-mál. (A. I.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Lv.
- Ljósvetninga Saga. (D. II.)
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)
- Pass.
- Passiu-Sálmar.
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Sl.
- Sólarljóð. (A. III.)