Gnýja

Old Norse Dictionary - gnýja

Betydningen af oldnorske ordet "gnýja"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

gnýja
pres. gnýr, pret. gnúði, to sound, of wind and sea; derived from gnúa, with the notion of a grating sound, as of a stream over pebbles, the tide against the beach, etc.; brím gnýr Kormak, vide Lex. Poët.; breki gnúði á stafni, Höfuðl. 11; gnýr allr Jötun-heimr, Vsp. 53; gnýjanda gjálfr, Sks.; útan gnýr á eyri Ýmis blóð, Edda (in a verse); vindar eru þá úkyrrir ok gnýja héðan ok handan, Edda 8; þar megu vér nú heyra gnýja bana Þorkels frænda, Ld. 326; gnúði á hallæri mikit ok veðrátta köld, Bs. i. 171; þá gnúði á hin snarpasta hríð, Fms. ii. 225; þótti honum görask mikit vandkvæði í þessu er á gnúði, iv. 145; hvat sem á gnýr, Thom. 114.

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᚴᚾᚢᛁᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser

Forkortelser brugt:

etc.
et cetera.
l.
line.
m.
masculine.
pres.
present.
pret.
preterite.
v.
vide.

Værker & Forfattere citeret:

Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Edda
Edda. (C. I.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Höfuðl.
Höfuðlausn. (A. III.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
Lex. Poët.
Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
Vsp.
Völuspá. (A. I.)
➞ Se alle citerede værker i ordbogen

Back