Gnýja
Fornnordisk Ordbok - gnýja
Betydelsen av det fornnordiska ordet "gnýja"
Enligt Cleasby & Vigfussons fornnordisk-engelska ordbok:
- gnýja
- pres. gnýr, pret. gnúði, to sound, of wind and sea; derived from gnúa, with the notion of a grating sound, as of a stream over pebbles, the tide against the beach, etc.; brím gnýr Kormak, vide Lex. Poët.; breki gnúði á stafni, Höfuðl. 11; gnýr allr Jötun-heimr, Vsp. 53; gnýjanda gjálfr, Sks.; útan gnýr á eyri Ýmis blóð, Edda (in a verse); vindar eru þá úkyrrir ok gnýja héðan ok handan, Edda 8; þar megu vér nú heyra gnýja bana Þorkels frænda, Ld. 326; gnúði á hallæri mikit ok veðrátta köld, Bs. i. 171; þá gnúði á hin snarpasta hríð, Fms. ii. 225; þótti honum görask mikit vandkvæði í þessu er á gnúði, iv. 145; hvat sem á gnýr, Thom. 114.
Möjlig runinskrift i yngre futhark:ᚴᚾᚢᛁᛅ
Yngre futhark-runor användes från 800- till 1200-talet i Skandinavien och deras utländska bosättningar
Förkortningar som används:
- etc.
- et cetera.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- pres.
- present.
- pret.
- preterite.
- v.
- vide.
Verk & författare citerade:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Höfuðl.
- Höfuðlausn. (A. III.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Lex. Poët.
- Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Vsp.
- Völuspá. (A. I.)