Hamla

Betydningen af oldnorske ordet "hamla"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

Oldnorske ordet hamla kan betyde:hamla

hamla

að, to pull backwards, stern foremost (= láta síga á hömlu); Hákon jarl lét ok h. at landi, FmS. i. 93; höfðu menn hans þá undan hamlat, 174; gátu þeir eigi svá skjótt vikit þó at þeir hamlaði á annat borð en reri á annat, viii. 386; hömluðu þeir skipunum at Norðnesi, Fagrsk. 254; vér skulum sýna þeim sem mestan undanróðr, en vér skulum þó raunar hamla, O. H. L. 69, cp. Þiðr. 61: in mod. usage to paddle with a short oar, turning the face towards the stem.

hamla

2. metaph. to stop, hinder one, with dat.; nú búask þeir bræðr í burt ok stoðar ekki at h. þeim, FaS. i. 42; hamlaði þat mjök afla Þorgríms, at frændr hans kómu eigi, Eb. 48.

hamla

II. [A. S. hamelan, cp. EngL. to hamstring, O. H. G. hamal-stat = locus supplicii, and Germ. hammel = vervex], to maim, mutilate: with dat. and acc., sumir vóru hamlaðir at höndum eða fótum, Eg. 14; sá er manni hamlaði á hendi eðr á fæti eðr veitti önnur meiðsl, FmS. xi. 226, 298; hann drap suma, suma lét hann hamla, Hkr. i. 258; lét hann suma drepa, suma hamla, en suma rak hann ór landi, Ó. H. 105.

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᚼᛅᛘᛚᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser

Lignende indtastninger:

• Hamla (II)