Hamla

Norrøn Ordbok - hamla

Betydning av det norrøne ordet "hamla"

Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:

Det norrøne ordet hamla kan bety:hamla

hamla
að, to pull backwards, stern foremost (= láta síga á hömlu); Hákon jarl lét ok h. at landi, FmS. i. 93; höfðu menn hans þá undan hamlat, 174; gátu þeir eigi svá skjótt vikit þó at þeir hamlaði á annat borð en reri á annat, viii. 386; hömluðu þeir skipunum at Norðnesi, Fagrsk. 254; vér skulum sýna þeim sem mestan undanróðr, en vér skulum þó raunar hamla, O. H. L. 69, cp. Þiðr. 61: in mod. usage to paddle with a short oar, turning the face towards the stem.
hamla
2. metaph. to stop, hinder one, with dat.; nú búask þeir bræðr í burt ok stoðar ekki at h. þeim, FaS. i. 42; hamlaði þat mjök afla Þorgríms, at frændr hans kómu eigi, Eb. 48.
hamla
II. [A. S. hamelan, cp. EngL. to hamstring, O. H. G. hamal-stat = locus supplicii, and Germ. hammel = vervex], to maim, mutilate: with dat. and acc., sumir vóru hamlaðir at höndum eða fótum, Eg. 14; sá er manni hamlaði á hendi eðr á fæti eðr veitti önnur meiðsl, FmS. xi. 226, 298; hann drap suma, suma lét hann hamla, Hkr. i. 258; lét hann suma drepa, suma hamla, en suma rak hann ór landi, Ó. H. 105.

Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᚼᛅᛘᛚᛅ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger

Lignende oppføringer:

Forkortelser brukt:

cp.
compare.
L.
Linnæus.
m.
masculine.
mod.
modern.
dat.
dative.
metaph.
metaphorical, metaphorically.
acc.
accusative.
A. S.
Anglo-Saxon.
Engl.
English.
Germ.
German.
gl.
glossary.
l.
line.
O. H. G.
Old High German.
S.
Saga.

Siterte verk og forfattere:

Fagrsk.
Fagrskinna. (K. I.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
O. H. L.
Ólafs Saga Helga Legendaria. (E. I.)
Þiðr.
Þiðreks Saga. (G. I.)
Eb.
Eyrbyggja Saga. (D. II.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Hkr.
Heimskringla. (E. I.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
➞ Se alle verk sitert i ordboken

Back