Hverfa

Old Norse Dictionary - hverfa

Betydningen af oldnorske ordet "hverfa"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

Oldnorske ordet hverfa kan betyde:hverfa

hverfa
ð, causal of the last verb:
hverfa
I. to make to turn, turn, with acc.; h. e-m hugi (acc. pl.), to turn a person’s mind, Hm. 162; sneru þeir krossinum, ok hverfðu (turned) hendr hans niftr, ok höfuð tíl jarðar, 656 C. 37; hann sneri sverðinu í hendi sér ok hverfði fram eggina, Fas. ii. 139; hann ofrar vápni sínu at manni, ok hverfir hann fram hamar, N. G. l. i. 67; h. at sér hinn mjóvara hlut, Ýt. 13; vér hverfum oss í austr (we turn our faces towards the east) þá er vér biðjum fyrir oss, Hom. 156, 158.
hverfa
II. to enclose; h. garði um e-t, to enclose with a fence,l. 407 (garð-hverfa); himinn þann er hverfðr er útan um lopt öll, Fms. v. 340; hverfðr við e-t, stirred so as to be blended with, Sdm. 18.

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᚼᚢᛁᚱᚠᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser

Lignende indtastninger:

Forkortelser brugt:

acc.
accusative.
l.
line.
L.
Linnæus.
m.
masculine.
pl.
plural.
s. v.
sub voce.
v.
vide.

Værker & Forfattere citeret:

Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Hm.
Hává-mál. (A. I.)
Hom.
Homiliu-bók. (F. II.)
N. G. L.
Norges Gamle Love. (B. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Gþl.
Gulaþings-lög. (B. II.)
Sdm.
Sigrdrífu-mál. (A. II.)
➞ Se alle citerede værker i ordbogen

Back