Iðja

Old Norse Dictionary - iðja

Betydningen af oldnorske ordet "iðja"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

Oldnorske ordet iðja kan betyde:iðja

iðja
1. að, [Old Engl. ithe = thrive, Chaucer]:—to do, perform, be active, busy; þeir skyldu engan hlut eiga at iðja, Lv. 13; veit engi maðr hvat þeir hafa iðjat, Fas. i. 71; víst ávalt þeim vana halt, vinna, lesa og iðja, Hallgr.; segðu þegar þú iðja átt, íllt sé þér í hendi, a ditty.
iðja
2. u, f. [Dan. id = a pursuit]:—activity, doing, business, profession, Eg. 134 C, Hrafn. 5, Fas. i. 244, Bs. i. 83, Fms. ii. 199, Þiðr. 25.
iðja
COMPDS: iðjufullr, iðjulauss, iðjuleysi, iðjumaðr, iðjusamr.

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᛁᚦᛁᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser

Forkortelser brugt:

Engl.
English.
gl.
glossary.
l.
line.
v.
vide.
Dan.
Danish.
f.
feminine.
n.
neuter.

Værker & Forfattere citeret:

Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Hallgr.
Hallgrímr Pétrsson.
Lv.
Ljósvetninga Saga. (D. II.)
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Hrafn.
Hrafnkels Saga. (D. II.)
Þiðr.
Þiðreks Saga. (G. I.)
➞ Se alle citerede værker i ordbogen

Back