Iðja

Słownik staronordyjski - iðja

Znaczenie staronordyjskiego słowa "iðja"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

Staronordyjskie słowo iðja może oznaczać:iðja

iðja
1. að, [Old Engl. ithe = thrive, Chaucer]:—to do, perform, be active, busy; þeir skyldu engan hlut eiga at iðja, Lv. 13; veit engi maðr hvat þeir hafa iðjat, Fas. i. 71; víst ávalt þeim vana halt, vinna, lesa og iðja, Hallgr.; segðu þegar þú iðja átt, íllt sé þér í hendi, a ditty.
iðja
2. u, f. [Dan. id = a pursuit]:—activity, doing, business, profession, Eg. 134 C, Hrafn. 5, Fas. i. 244, Bs. i. 83, Fms. ii. 199, Þiðr. 25.
iðja
COMPDS: iðjufullr, iðjulauss, iðjuleysi, iðjumaðr, iðjusamr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᚦᛁᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

Engl.
English.
gl.
glossary.
l.
line.
v.
vide.
Dan.
Danish.
f.
feminine.
n.
neuter.

Prac i autorów cytowanych:

Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Hallgr.
Hallgrímr Pétrsson.
Lv.
Ljósvetninga Saga. (D. II.)
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Hrafn.
Hrafnkels Saga. (D. II.)
Þiðr.
Þiðreks Saga. (G. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back