Iðja

Norrøn Ordbok - iðja

Betydning av det norrøne ordet "iðja"

Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:

Det norrøne ordet iðja kan bety:iðja

iðja
1. að, [Old Engl. ithe = thrive, Chaucer]:—to do, perform, be active, busy; þeir skyldu engan hlut eiga at iðja, Lv. 13; veit engi maðr hvat þeir hafa iðjat, Fas. i. 71; víst ávalt þeim vana halt, vinna, lesa og iðja, Hallgr.; segðu þegar þú iðja átt, íllt sé þér í hendi, a ditty.
iðja
2. u, f. [Dan. id = a pursuit]:—activity, doing, business, profession, Eg. 134 C, Hrafn. 5, Fas. i. 244, Bs. i. 83, Fms. ii. 199, Þiðr. 25.
iðja
COMPDS: iðjufullr, iðjulauss, iðjuleysi, iðjumaðr, iðjusamr.

Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᛁᚦᛁᛅ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger

Forkortelser brukt:

Engl.
English.
gl.
glossary.
l.
line.
v.
vide.
Dan.
Danish.
f.
feminine.
n.
neuter.

Siterte verk og forfattere:

Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Hallgr.
Hallgrímr Pétrsson.
Lv.
Ljósvetninga Saga. (D. II.)
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Hrafn.
Hrafnkels Saga. (D. II.)
Þiðr.
Þiðreks Saga. (G. I.)
➞ Se alle verk sitert i ordboken

Back