Kné
Old Norse Dictionary - kné
Betydningen af oldnorske ordet "kné"
Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:
Oldnorske ordet kné kan betyde:kné
- kné
- n., gen. pl. knjá, dat. knjám, and older knióm; [Goth. kniu; A. S. cneow; O. H. G. chniu: Germ. knie; Dan. knæ; Lat. genu; Gr. γόνυ]:—the knee; hrynja í kné, Þkv. 30; á knjánum, FmS. i. 182; á bæði kné, Nj. 70; setja á kné e-m, FmS. i. 16; andaðisk Kjartan í knjám Bolla, ii. 257; á kné kalinn, Hm. 3; þat er fall, ef maðr styðr niðr kné eðr hendi, Grág.
- kné
- 2. phrases, ganga, koma (fara, hvarfa) fyrir kné e-m, to go, come, before another’s knees, approach as a suppliant, Nj. 212, 229, Fbr. (in a verse), FmS. viii. 299; leiða e-n fyrir kné e-m, id., SkS. 650; láta kné fylgja kvíði, let the knee follow the belly, plant the knee on the belly, in wrestling, Grett. 28 new Ed.; koma e-m á kné, to bring one to his knees, overcome; öllum kemr hann (the death) á kné, Al. 132; henni (Elli = the Age) hefir engi á kné komit, Edda ii. 286, Karl. 421; tala um þvert kné sér, to ‘talk across one’s knees,’ to gossip, chatter, Sturl. iii. 150; rísa á kné, to arise, Hým. 51; sitja fyrir kné, knjóm e-m, to sit at one’s knees, feet, Og. 8 (of a midwife); en þjónustu-kona hennar sat fyrir knjóm henni, ok skyldi taka við barninu, FmS. viii. 7; falla á kné, to fall on one’s knees, Edda 33; þá steig hann af baki, féll á kné ok baðsk fyrir, 92; leggjask á kné, id., 95.
- kné
- 3. knee-timber, in boat-building; engi var saumr í, en viðjar fyrir kné, FmS. vii. 216; ok eigi var meiri sjór á en í mitt knjám, BS. i. 390; ertog fyrir kné hvert, krapta hvern ok kollu hverja, n. G. l. ii. 283.
- kné
- COMPDS: knésbót, knjádúkr, knjáliðr.
- kné
- II. [A. S. cneow; but cp. also Ulf. knods = γένος, Phil. iii. 5; O. H. G. knot; Hel. cnostes]:—a degree in relationship or lineage, spec, a degree of cognate relationship, a Norse law term, (höfuðbaðm is the agnate); at sjaunda kné ok sjaunda lið, in the seventh cognate and agnate degree, n. G. l. i. 15; at fimta kné ok fimta lið, id.; at fimta kné ok fimta manni, to the fifth degree of relalionship by the female and the fifth by the male side, 350; til níunda knés, 49, 50; af kné hverju, at sétta kné, 148; nú skal engi maðr fá frændkonu sína skyldri en at fimta kné, ok at fimta manni frændleif, 350; kvenn-kné (q. v.), cognate lineage.
- kné
- B. COMPDS: knébeðr, knébeygjask, knébjörg, knéfall, knéfalla, knékast, knékrjúpa, knéliðr, knérunnr, knésetja, knésetningr, knésig, knéskél, knéskot, knésól.
Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᚴᚾᛁ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser
Forkortelser brugt:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- Dan.
- Danish.
- dat.
- dative.
- gen.
- genitive.
- Germ.
- German.
- Goth.
- Gothic.
- Gr.
- Greek.
- l.
- line.
- Lat.
- Latin.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- O. H. G.
- Old High German.
- pl.
- plural.
- S.
- Saga.
- v.
- vide.
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- L.
- Linnæus.
- cp.
- compare.
- f.
- feminine.
- Hel.
- Heliand.
- q. v.
- quod vide.
- Ulf.
- Ulfilas.
Værker & Forfattere citeret:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Hm.
- Hává-mál. (A. I.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Þkv.
- Þryms-kviða. (A. I.)
- Al.
- Alexanders Saga. (G. I.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fbr.
- Fóstbræðra Saga. (D. II.)
- Grett.
- Grettis Saga. (D. II.)
- Hým.
- Hýmis-kviða. (A. I.)
- Karl.
- Karla-magnús Saga. (G. I.)
- Og.
- Oddrúnar-grátr. (A. II.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)