Kyn
Old Norse Dictionary - kyn
Betydningen af oldnorske ordet "kyn"
Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:
Oldnorske ordet kyn kan betyde:kyn
- kyn
- 1. n., gen. pl. kynja, dat. kynjum; [akin to kænn, kunna]:—wonder; en eptir þetta kyn þyngisk hönd Drottins yfir …, Stj. 436; þótti mönnum þetta kyn mikil, Sturl.: þá urðu mörg kyn bæði í draumum ok sýnum, BS. i. 662; þótti þeim þat kynjum sæta, 655 xxvii. 22; mönnum þótti kynjum við bregða, FmS. vi. 95: in mod. usage, það er ekki kyn, ‘tis not to be wondered at.
- kyn
- COMPDS: kynburðr, kynjalauss, kynjalæti, kynjamein, kynjamenn, kynjasótt, kynjavetr.
- kyn
- 2. n., gen. pl. kynja, (but kyna less correct, GrEg. 75, SkS. 450 B); [Ulf. kuni = γένος, passim; = φυλή, Luke ii. 36, Philipp. iii. 5; ἐφημερία, Luke i. 8; A. S. cyn; Engl. kin; O. H. G. kunni; Dutch kunne; lost in mod. Germ; Swed.-Dan. kön; Lat. genus; Gr. γένος]:—kin, kindred; þar átti hann kyn hálft, Eg. 288; faðir þeirra hafði kyn átt tveim megin Gautelfar, 72; Danskr, Sænskr at kyni, Danish, Swedish by extraction, Ó. H. passim; e-m kippir í kyn, FmS. ii. 34, Glúm. 346; telja kyn sitt til e-s, FmS. v. 132; ek á kyn á Jamtalandi, Ó. H. 211:—in names of families = a house, Ölvusinga-kyn, the house of the O., Landn.; Mýramanna-kyn, the house of the M., Eg. 770; Vatnsfirðinga-kyn, the house of the W., Ld. 129; Eireks kyn, Eirek’s kin, Ó. H. (in a verse); kyn þjóðar, mankind, Geisli 20, Merl. 2. 29; fíra kyn, lofða kyn, Ýt. 21; gumna kyn, id.; kyn beirna, id.; lýða kyn, id., Edda (in a verse); kyn aldar, id., HarmS. 34; gýgjar kyn, giant-kind, Helr. 13; gyldis kyn, wolf-kind, Edda (Ht.); kyn kvenna, womankind, Kormak; karl-kyn, male kind; kvenn-kyn, womankind; jöfra kyn, the royal kin, Ó. H. (in a verse); konunga kyn, royal family, FmS. xi. 406.
- kyn
- 2. a tribe; í öllum kynjum (tribes) Israel, Stj. 342; allra mannligra kyna, GrEg. 75.
- kyn
- II. a kind, sort, species; allr fénaðr meðr jöfnu kyni, Stj. 178; með reykelsi ok öllu kyni blóta, 656. A. ii. 14; í skyldasta kyni, of the most befitting kind, Landn. 168; hvalr tvítögr eða lengri eins kyns, Grág. ii. 337; alls kyns, of every kind, FmS. v. 345; annars kyns, of other kinds, viii. 251; hvers kyns, of any kind; engis kyns, of no kind, Stj. 27; margs kyns, of many kinds, Fb. ii. 297; þess kyns, of that kind, FmS. vi. 216.
- kyn
- 2. gender; karl-kyn, masculine; kvenn-kyn, feminine, Skálda 185; hvárginligt kyn, neuter, 185; föll, kyn ok nafn, 180; kynja-skipti, change of gender, 185. kyns-maðr, m. a kinsman; frá kynsmönnum Abrahams, 656 B. 2; fyrstr sinna kynsmanna, Eg. 263, 536, FmS. ii. 22.
Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᚴᚢᚾ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser
Forkortelser brugt:
- dat.
- dative.
- gen.
- genitive.
- l.
- line.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- Dan.
- Danish.
- Engl.
- English.
- f.
- feminine.
- gl.
- glossary.
- Gr.
- Greek.
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- Lat.
- Latin.
- m.
- masculine.
- O. H. G.
- Old High German.
- S.
- Saga.
- s. v.
- sub voce.
- Swed.
- Swedish.
- Ulf.
- Ulfilas.
- v.
- vide.
Værker & Forfattere citeret:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Glúm.
- Víga-Glúms Saga. (D. II.)
- Greg.
- Gregory. (F. II.)
- Helr.
- Helreið Brynhildar. (A. II.)
- Ht.
- Hátta-tal. (C. I.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Merl.
- Merlinus Spa. (A. III.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Skálda
- Skálda. (H. I.)