Kyn

Betydning av det norrøne ordet "kyn"

Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:

Det norrøne ordet kyn kan bety:kyn

kyn

1. n., gen. pl. kynja, dat. kynjum; [akin to kænn, kunna]:—wonder; en eptir þetta kyn þyngisk hönd Drottins yfir …, Stj. 436; þótti mönnum þetta kyn mikil, Sturl.: þá urðu mörg kyn bæði í draumum ok sýnum, BS. i. 662; þótti þeim þat kynjum sæta, 655 xxvii. 22; mönnum þótti kynjum við bregða, FmS. vi. 95: in mod. usage, það er ekki kyn, ‘tis not to be wondered at.

kyn

COMPDS: kynburðr, kynjalauss, kynjalæti, kynjamein, kynjamenn, kynjasótt, kynjavetr.

kyn

2. n., gen. pl. kynja, (but kyna less correct, GrEg. 75, SkS. 450 B); [Ulf. kuni = γένος, passim; = φυλή, Luke ii. 36, Philipp. iii. 5; ἐφημερία, Luke i. 8; A. S. cyn; Engl. kin; O. H. G. kunni; Dutch kunne; lost in mod. Germ; Swed.-Dan. kön; Lat. genus; Gr. γένος]:—kin, kindred; þar átti hann kyn hálft, Eg. 288; faðir þeirra hafði kyn átt tveim megin Gautelfar, 72; Danskr, Sænskr at kyni, Danish, Swedish by extraction, Ó. H. passim; e-m kippir í kyn, FmS. ii. 34, Glúm. 346; telja kyn sitt til e-s, FmS. v. 132; ek á kyn á Jamtalandi, Ó. H. 211:—in names of families = a house, Ölvusinga-kyn, the house of the O., Landn.; Mýramanna-kyn, the house of the M., Eg. 770; Vatnsfirðinga-kyn, the house of the W., Ld. 129; Eireks kyn, Eirek’s kin, Ó. H. (in a verse); kyn þjóðar, mankind, Geisli 20, Merl. 2. 29; fíra kyn, lofða kyn, Ýt. 21; gumna kyn, id.; kyn beirna, id.; lýða kyn, id., Edda (in a verse); kyn aldar, id., HarmS. 34; gýgjar kyn, giant-kind, Helr. 13; gyldis kyn, wolf-kind, Edda (Ht.); kyn kvenna, womankind, Kormak; karl-kyn, male kind; kvenn-kyn, womankind; jöfra kyn, the royal kin, Ó. H. (in a verse); konunga kyn, royal family, FmS. xi. 406.

kyn

2. a tribe; í öllum kynjum (tribes) Israel, Stj. 342; allra mannligra kyna, GrEg. 75.

kyn

II. a kind, sort, species; allr fénaðr meðr jöfnu kyni, Stj. 178; með reykelsi ok öllu kyni blóta, 656. A. ii. 14; í skyldasta kyni, of the most befitting kind, Landn. 168; hvalr tvítögr eða lengri eins kyns, Grág. ii. 337; alls kyns, of every kind, FmS. v. 345; annars kyns, of other kinds, viii. 251; hvers kyns, of any kind; engis kyns, of no kind, Stj. 27; margs kyns, of many kinds, Fb. ii. 297; þess kyns, of that kind, FmS. vi. 216.

kyn

2. gender; karl-kyn, masculine; kvenn-kyn, feminine, Skálda 185; hvárginligt kyn, neuter, 185; föll, kyn ok nafn, 180; kynja-skipti, change of gender, 185. kyns-maðr, m. a kinsman; frá kynsmönnum Abrahams, 656 B. 2; fyrstr sinna kynsmanna, Eg. 263, 536, FmS. ii. 22.

Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᚴᚢᚾ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger