Lafa
Old Norse Dictionary - lafa
Betydningen af oldnorske ordet "lafa"
Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:
- lafa
- pres. lafi, pret. lafði, pass. pret. neut. lafað:—to hang, dangle, as a flap; loddi köggullinn á sinunum—þá mælti Oddi, lát lafa, muna þeir mein er þiggja, Lv. 86; kom á fótinn við öklat, ok tók af svá at lafði við, Sturl. ii. 70; þat it litla ok vesalliga (höfuð) sem lafir á þínum hálsi, Bjarn. 68: metaph. to dangle, ok þykki mér sem ekki torfæri sé á leið minni þóttú lafir á stigum, Fs. 32; lengi hefi ek lifat í haugi mínum ok lafat á fé, Fas. ii. 271.
Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᛚᛅᚠᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser
Forkortelser brugt:
- l.
- line.
- metaph.
- metaphorical, metaphorically.
- n.
- neuter.
- neut.
- neuter.
- pass.
- passive.
- pres.
- present.
- pret.
- preterite.
- v.
- vide.
Værker & Forfattere citeret:
- Bjarn.
- Bjarnar Saga. (D. II.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Lv.
- Ljósvetninga Saga. (D. II.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)