1 MAGR
adj., fem. mögr, neut. magrt, compar. megri, megrstr or magrari, -astr; [A. S. mæger; Engl. meagre; Dan.-Swed. mager; Lat. macer]:—meagre, lean; magran mar, Hm.; mögr kýr, Eb. 316; magr ok máttdreginn, Fms. vi. 302; hón var mögr, Róm. 216:—lean, þvílík slátr er svá eru mögr, Fms. x. 303; tvá hesta aðra feita en aðra magra, Nj. 32; verði þau mögr, Rb. 344:—as a nickname, þá var hann sveltr svá at þau kenndu hann eigi, þau höfðu hann brottu með sér ok kölluðu Helga enn Magra, Landn. 205.