1 MOKA
að, [Scot. muck], to shovel, with dat.; moka ösku, Nj. 208; moka snjó, Grág. ii. 284; moka moldu á, Sks. i. 177; síðan mokaði hann at blautri myki, Sd. 168; þeir höfðu mokat yfir snjó, Fms. vii. 172: esp. to clear away dung from a stable, the place in acc., moka fjós, kvíar, flór, Bjarn. 22; moka myki undan kúm, K. Þ. K. 98; moka, reiða á völl, 100.