Mund
Old Norse Dictionary - mund
Betydningen af oldnorske ordet "mund"
Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:
Oldnorske ordet mund kan betyde:mund
- mund
- 1. heterogene, in sing. n., in plur. f. mundir; [muna]:—a moment, the nick of time; en er þú hefir gört þetta, þá mun þér mund (high time) ór hauginum á braut, O. H. L. 2: followed by a gen., í þat mund dags er út tók eyktina, FmS. xi. 136; þat var mjök í þat mund dægra, er, Niðrst. 3; þat var miðviku-dagr ok þat mund árs, er …, Hom. 110; í þat mund missera, BS. i. 185:—single, þat mund, er Bersi var til búðar borinn, at the moment when, Korm. 128; skip kom út í þetta mund norðr, Lv. 74; í þat mund kemr Haukrmeð skikkju-verðit, Fb. i. 577; þat mund er sá andaðisk, n. G. L. i. 250; var hann ágætastr víkinga í þat mund, FmS. xi. 74; þat var skírsla í þat mund, in those days, Ld. 58; þat var þá tíðska í þat (þann Ed.) mund, 104; í þat mund mun orðit siða-skipti, 128; í sama mund, at the same time next day, month, year, passim.
- mund
- II. plur. mundir; bíða til annars dags í þær mundir, at the same hour next day, Fb. i. 530; þat var þá tíðska í þær mundir, 524; um þær mundir, SkS. 78 new Ed., v. L.
- mund
- 2. f., dat. mundu, [cp. Lat. manus], the hand, mostly in poetry, Edda (GL.) 110; læfr hann mundum (not mund um?) standa hjör til hjarta, Vsp. 55; at mundum, to hand, Orkn. 328; frá mundum, off hand, 356 (in a verse): poët., mundar fúrr, ‘hand-fire,’ i. e. gold, Lex. poët.; mundar vöndr, ‘hand-wand’ i. e. a sword, spear, Kormak; mund-jökull, icicle of the hand, i. e. gold, Hallfred. The word remains in the compds, mund-riði, mund-laug, q. v.
- mund
- II. a measure, MS. 732. 5; mæla mundum ok spönnum, FaS. iii. 19 (in a verse).
Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᛘᚢᚾᛏ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser
Forkortelser brugt:
- f.
- feminine.
- gen.
- genitive.
- L.
- Linnæus.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- plur.
- plural.
- sing.
- singular.
- v.
- vide.
- l.
- line.
- v. l.
- varia lectio.
- cp.
- compare.
- dat.
- dative.
- i. e.
- id est.
- Lat.
- Latin.
- poët.
- poetically.
- q. v.
- quod vide.
- S.
- Saga.
Værker & Forfattere citeret:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- Korm.
- Kormaks Saga. (D. II.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Lv.
- Ljósvetninga Saga. (D. II.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Niðrst.
- Niðrstigningar Saga. (F. III.)
- O. H. L.
- Ólafs Saga Helga Legendaria. (E. I.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Lex. Poët.
- Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)
- Vsp.
- Völuspá. (A. I.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)