1 nátta
að, to pass the night: subj. nætti, þat er mitt ráð að vér nættim þar, Fms. iii. 74.
2 nátta
II. to become night, grow dark; tók þá at nátta, Hkr. ii. 373; ok er náttaði, Ó. H. 224; til þess er náttar, Ísl. ii. 157; tekr at rökkva ok nátta, Sks. 219.
3 nátta
III. impers. one is benighted; þótt þik nátti, Fas. i. 171, Mar.; hann var þar náttaðr, Str. 45.