Seinn
Old Norse Dictionary - seinn
Betydningen af oldnorske ordet "seinn"
Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:
Oldnorske ordet seinn kan betyde:seinn
- seinn
- adj., compar. seinni, superl. seinst, seinstr, mod. seinastr, and so in Fb. i. 74, Orkn. 402; in mod. usage compar. seinni, but superl. seinastr; [A. S. sæne; mid. H. G. seine; Swed. sen; Dan. seen; Lat. segnis]:—slow, slack, opp. to fljótr; seinn á fæti, FmS. vii. 169; hann er seinn, Rb. 358; ertú seinn mjök á slíkum sögum, FS. 69: gramm., samstöfur seinar eðr skjótar, Edda 123, passim in old and mod. usage.
- seinn
- 2. neut. as adverb; fara seint, to go at a slow pace, Nj. 197; maðr ríðr, ok eigi seint, Ísl. ii. 335; gengr þat seinna en sól, Rb. 108; kemsk þó seinna fari = ‘festina lente,’ Nj. 68; hann söng seint ok skynsamlega, BS. i. 74.
- seinn
- II. temp. late, slow; förum til skipa ok verðum eigi of seinir, FmS. ii. 300; hann varð S. frá heimboðinu, Gullþ. 68; verða seinni, to be behind, Nj. 28.
- seinn
- 2. neut., honum þótti þeim seint verða, Fms, ii. 82; runnu þeir allir, ok varð Þorsteinn seinstr, the last, i. 72; þat var seinst skipa Hákonar, the hindermost, vii. 289; at seinstum kosti, at the very last, D. n. iii. 39; Sveinn varð seinst búinn, Orkn. 402; sóttisk þeim seint, Nj. 8, FS. 71; Hallfreði þótti þeim seint verða, 100; svá margan mann at seint er at telja, FaS. i. 498; þar varð seinst (last) albygt, Landn. 276; á máuaðar fresti et seinsta, at the last, not later than that, Grág. ii. 205: seint ok seint, bit by bit, Stj. 11; komsk þat seinst (hindermost) út, Hkr. iii. 144; lauksk seint (slowly) um hag hennar, Sturl. i. 199; hafa margir menn þess seint (i. e. never) bætr beðit, FmS. ix. 427; seint er um langan veg at spyrja tíðenda, Edda 30; taka e-u seint, slowly, coolly, Hkr. i. 191, FS. 155; hann leit seint til þeirra, Edda 30.
Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᛋᛁᛁᚾᚾ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser
Forkortelser brugt:
- adj.
- adjective.
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- compar.
- comparative.
- Dan.
- Danish.
- gramm.
- grammar.
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- l.
- line.
- Lat.
- Latin.
- m.
- masculine.
- mid. H. G.
- middle High German.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- opp.
- opposed.
- S.
- Saga.
- superl.
- superlative.
- Swed.
- Swedish.
- neut.
- neuter.
- temp.
- temporal.
- þ.
- þáttr.
- i. e.
- id est.
Værker & Forfattere citeret:
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)
- Rb.
- Rímbegla. (H. III.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Gullþ.
- Gull-Þóris Saga. (D. II.)
- D. N.
- Diplomatarium Norvagicum. (J. II.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)