Skúa

Old Norse Dictionary - skúa

Betydningen af oldnorske ordet "skúa"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

Oldnorske ordet skúa kan betyde:skúa

skúa
að, [skór], to shoe; vel hosaðr ok skúaðr, Sks. 286; fætr þína skúar þú, Barl. 83.
skúa
2. of a horse; at hann léti með gulli skúa hesta sína, Fms. v.i. 94; var svá mikill ofmetnaðr hans, at hann vildi skúa hest sinn gullskóm sem konungrinn sjálfr, so proud was he that he wished to shoe his horse with golden shoes like the king himself, O. H. l. 48; hesti skúaðum, Fbr. 19; skúa þú hann vel ok fastliga, Sks. 374; Styrr hafði skúaðan hest, Ísl. ii. 294 (in the extracts); vóru skúaðir (skóaðir, járnaðir, v. l.) tuttugu hestar, Fms. v.ii. 182; see the remarks s. v. skór:—ásar skúaðir neðan með járni, iron-shod beams, Sks. 425; ú-skúaðr, unshod, Fms. v. 196.

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᛋᚴᚢᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser

Forkortelser brugt:

l.
line.
L.
Linnæus.
s. v.
sub voce.
v.
vide.
v. l.
varia lectio.

Værker & Forfattere citeret:

Barl.
Barlaams Saga. (F. III.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
Fbr.
Fóstbræðra Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
O. H. L.
Ólafs Saga Helga Legendaria. (E. I.)
➞ Se alle citerede værker i ordbogen

Back