Spyrja

Betydningen af oldnorske ordet "spyrja"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

Oldnorske ordet spyrja kan betyde:spyrja

spyrja

pres. spyr, spyrjum, pl. spurði; subj. spyrði; imperat. spyr, spyrðú part. spurðr, spurt: a part. spurnum, as from a strong verb spurinn, SkS. 12 B. In mod. usage sounded as with u throughout, thus, infin. spurja; pres. spur; imperat. spurðu: with neg. suff. spyrjattu (speer thou not), FaS. i. (in a verse): [spor; A. S. spurian; Scot. and North. E. speer; Germ. spüren; Swed. spörja, spörge.]

spyrja

B. To track, trace steps or footprints; nú er maðr stolinn fé sínu, ok sér hann manna-farveg liggja frá garði, þá skal hann … spyrja til garðs manns, Gþl. 539; með hundum, er því vóru vanir at S. þá upp er undan hljópusk, Ó. H. 247, Hom. 159.

spyrja

2. metaph. to track, investigate, find out (Germ. aufspüren): ok er engi likari til enn annarr, þá skolu ölhús-menn morð spyrja, n. G. l. i. 62; en erfingi spyri morð ef hann kann eptir koma, ii. 215; þá spyri erfingi morðs (morð), i. 309, but this sense is old and obsolete: S. upp, to find out; þeir fengu hann eigi upp spurðan, Sturl. ii. 125.

spyrja

II. to speer, ask, absol. or with gen.: spyrja lögspurning, Grág. i. 21; Gunnarr spurði, hvat hann vildi þá láta at gera, Nj. 100: þeir spurdu hvat þar væri komit. FmS. i. 9:—with gen., S. e-s, to enquire after; spyrr konungr margra tiðinda, iv. 192: hann spurði margs ór brennunni, Nj. 213, passim: to request, spyrja síðan alla lögréttu menn, Grág. i. 8.

spyrja

2. with prepp.; spyrja at e-u or spyrja e-n at e-u, to speer or ask after; spurði hann at Ástriði ok syni hennar, FmS. i. 70; S. at þingfesti manna, Grág. i. 19: spyrr Sigvaldi at ferðum Ólafs, FmS. x. 226, Gþl. 221; konungr spurði hann at nafni, speered at him for his name, Nj. 6:—S. eptir, spurði Höskuldr dóttur sína ekki eptir, did not ask her, ask her consent, Ni. 17; spurði Fjönir eptir bræðr sína, F. asked after his brothers. FmS. xi. 44; S. eptir e-n, to enquire after, i. 263, iv. 32, Eg. 89:—S. e-n um e-t (= eptir e-u), þeir spurðu Gunnar um fundinn, Nj. 100.

spyrja

3. to hear, be informed of (Germ. erfahren): þat spyrja synir Haralds, FmS. i. 18; þat spyrr Bárðr at …, Eg. 31; Snorri spyrr nú hvar komit er málunum, Nj. 244, passim: S. til e-s, to get intelligence as to; þeir spurðu til Birkibeina, FmS. ix. 224; Gregorius spurði til þeirra þar sem hrita Saurbæir, vii. 270; spurði hann til Sóta, at hann var farinn suðr, Nj. 7.

spyrja

III. reflex. to be reported, get abroad; skipkváman spyrsk, Nj. 5; tíðendi spyrjask, 25, 85; til Þorveigar spurðisk þat, at hón lá hætt, it was told of Th. that she was very ill, Korm. 164; hefir til þess skips aldregi spurzk, nothing has since been heard of this ship. Nj. 282: imperS., mér spyrsk á þann veg, I am told, Eg. 20: spyrjask fyrir um e-t, to enquire, Ld. 226, Hkr. ii. 333: spyrjask um vandliga, id., SkS. 284.

spyrja

2. recipr. to ask one another; spyrjask tíðenda, Nj. 227, 228, Eg. 547.

spyrja

3. part., svara spurnum hlut, SkS. 12 B.

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᛋᛒᚢᚱᛁᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser