Stafn
Old Norse Dictionary - stafn
Betydningen af oldnorske ordet "stafn"
Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:
Oldnorske ordet stafn kan betyde:stafn
- stafn
- and stamn, m. [A. S. stefn; Engl. stem; Dan. stavn]:—the stem of a ship (prow or stern); stafna á meðal, from stem to stern, FmS. i. 278; hann hjó stafna af skipi sinu, vii. 215; áðr stamnar sé seymdir við kjöl, n. G. l. i. 101; fram-S., the fore-stem = the prow; aptr-S., the ‘aft-stem’ = the stern; hvárn-tveggja stafn, BS. i. 146; varð þeim litið aptr um stafn, FmS. x. 226; fló hann aptr um stafn: esp. of the stem or prow, iv. 57, vi. 78, Eg. 32: the phrase, fyrir stafni, ahead, SkS. 223: and metaph., hafa e-t fyrir stafni, to aim at, be engaged in a work. FmS. iii. 102; þessa iðn hefir hann nú fyrir stafni. Band. 1: berjask um stafna, to fight stem to stem, FmS. i. 93, vi. 76; deila um stafn við e-n, to have a hard struggle with one, Orkn, 232: the gable-end of a building, þykkir mér sem undan sé báðir stafnarnir, Nj. 197. v. l.
- stafn
- B. COMPDS: stafnbúi, stafngláma, stafngluggr, stafnhaf, stafnhár, stafnhvíla, stafnlag, stafnleggja, stafnlé, stafnlok, stafnrekkja, stafnsveit, stafnsæng, stafntjald.
Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᛋᛏᛅᚠᚾ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser
Forkortelser brugt:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- Dan.
- Danish.
- Engl.
- English.
- esp.
- especially.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- L.
- Linnæus.
- m.
- masculine.
- metaph.
- metaphorical, metaphorically.
- n.
- neuter.
- S.
- Saga.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
Værker & Forfattere citeret:
- Band.
- Banda-manna Saga. (D. II.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)