Taufr
Old Norse Dictionary - taufr
Betydningen af oldnorske ordet "taufr"
Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:
Oldnorske ordet taufr kan betyde:taufr
- taufr
- n., the mod. form is töfrar, m. pl., Fas. iii. 608; [O. H. G. zoubar; Germ. zauber]:—sorcery, also, charms, talismans; hann hefir með sér leynd taufr, Konr. 21 (leyndar töfrir, v. l.); skjóðu-pungr, ok varðveitti hón þar í taufr sín, Þorf. Karl. 374; þinn skelmir treystir taufrum (töfrum Ed.) móður þinnar, Fs. 166; taufr, lif, rúnar, n. G. l. iii. 286 (foot-note 2); farit eigi með taufr né lyf, … taufr eða með lyf eða með spár, Hb. (1865) 30, 31; hón kunni mart í töfrum, Fas. iii. 196; spurði hvar nú væri komin taufr hennar, 202.
- taufr
- COMPDS: tauframaðr, taufrmaðr.
Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᛏᛅᚢᚠᚱ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser
Forkortelser brugt:
- f.
- feminine.
- Germ.
- German.
- l.
- line.
- L.
- Linnæus.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- O. H. G.
- Old High German.
- pl.
- plural.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
Værker & Forfattere citeret:
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Hb.
- Hauks-bók. (H. IV.)
- Karl.
- Karla-magnús Saga. (G. I.)
- Konr.
- Konráðs Saga. (G. III.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Þorf. Karl.
- Þorfinns Saga Karlsefnis. (D. II.)