Þarfa
Old Norse Dictionary - þarfa
Betydningen af oldnorske ordet "þarfa"
Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:
Oldnorske ordet þarfa kan betyde:þarfa
- þarfa
- að, [Germ. dürfen], to need, want; impers., e-m þarfar e-t; torf-skurð eptir því sem þeim þarfar, … sem þarfar búi á Grund, Dipl. v. 14; þann kost er honum þarfaði, Fb. i. 211; sem honum þótti sér þarfa, 208.
- þarfa
- 2. reflex., alla hluti þá er honum þarfaðisk, Fms. ix. 501, v. l.; sem jörðunni þarfast, Dipl. v. 5, 14: kost sem honum vel þarfast, iii. 14.
Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᚦᛅᚱᚠᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser
Forkortelser brugt:
- Germ.
- German.
- impers.
- impersonal.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- pers.
- person.
- pl.
- plural.
- v.
- vide.
- reflex.
- retlexive.
- v. l.
- varia lectio.
Værker & Forfattere citeret:
- Dipl.
- Diplomatarium. (J. I.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)