Þarfa
Słownik staronordyjski - þarfa
Znaczenie staronordyjskiego słowa "þarfa"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo þarfa może oznaczać:þarfa
- þarfa
- að, [Germ. dürfen], to need, want; impers., e-m þarfar e-t; torf-skurð eptir því sem þeim þarfar, … sem þarfar búi á Grund, Dipl. v. 14; þann kost er honum þarfaði, Fb. i. 211; sem honum þótti sér þarfa, 208.
- þarfa
- 2. reflex., alla hluti þá er honum þarfaðisk, Fms. ix. 501, v. l.; sem jörðunni þarfast, Dipl. v. 5, 14: kost sem honum vel þarfast, iii. 14.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚦᛅᚱᚠᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- Germ.
- German.
- impers.
- impersonal.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- pers.
- person.
- pl.
- plural.
- v.
- vide.
- reflex.
- retlexive.
- v. l.
- varia lectio.
Prac i autorów cytowanych:
- Dipl.
- Diplomatarium. (J. I.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)